52 yaşındaki ünlü şarkıcı Metin Arolat, İstanbul’da sahne aldığı mekanda şarkı söylerken kalp krizi geçirerek hayatını kaybetti.
Şarkıcı ve yönetmen Metin Arolat, dün gece İsranbul'da sahne aldığı mekanda hayatını kaybetti. Şarkı söylerken aniden fenalaşan Arolat, sahnede yere yığıldı. Kalp masajı yapılan Arolat hemen hastaneye kaldırıldı. Ünlü şarkıcının yapılan tüm müdahalelere rağmen kurtarılamadı.
Arolat'ın menajeri Halil Yıldırm, ünlü şarkıcının vefat haberini doğrulayarak, “Sahnede kalp krizi geçirmiş. Hemen hastaneye kaldırmışlar ama kurtarılamamış. Acı haber biraz önce geldi. Çok üzgünüz. Sevenlerinin başı sağ olsun" dedi.
Metin Arolat, 2 ay önce çocukluk fotoğrafını Instagram sayfasında paylaşıp şu notu düşmüştü:
"Bugün anneciğim, babamın ve abimin yanına göçeli tam 4 yıl oldu. Şimdi üçü yan yana yatıyorlar. Oysa bu foto çekilirken böyle bir şey gelebilir miydi ki aklımıza? Benim için en mutlu günlerin fotoğrafıdır bu. Hepimiz bir aradayken, henüz hiç kimse ölmemişken, dinmeyen acıyı, bitmeyen özlemi, sonsuz ayrılığı, sonsuz yalnızlığı henüz öğrenmemişken. Hepimizin bütün kaybettiklerimize dualarımı yolluyorum."
Metin Arolat, 5 Eylül'de yakın dostu Armağan Çağlayan'ın Youtube'daki programına konuk olmuş ve şu açıklamayı yapmıştı:
“HAYATIMIN EN GÜZEL NEFESİNİ ALDIM”
Çeşme'de bir arkadaşımın evindeydim. Onlar İstanbul'a döndüler ben kaldım. Sabah bana da not yazmışlar 'dolapta et yaptım, yersin'... Ben kalktım, dolabı açtım, etten bir parça ağzıma attım... Çiğnedim yutmaya çalıştım, yutamadım. Boğazımda takıldı. Su içtim, burnumdan çıktı. Nefesin gramı yok... Elimi soktum, dişlerim ellerimi kanattı. Orada bir şeye değdim ama alamadım. Giderek tansiyonum düşüyor. Dedim 'bu kadar hayat'... Yere düştüm, gözümü açtım havuz var. Keşke havuza atlasaydım diye düşündüm. Giderek havuz uzaklaştı, bir beyazlıklar falan... Ölüyorum diye düşünmedim. Son anda şunu düşündüm ; şimdi beni burada bulacaklar. Elalemin evinde. O zaman annem yaşıyordu. Annem şimdi ikinci evladını kaybediyor olacak. Çok üzülecek. üstümde başımda ne var? Burada mı ölecekmişim! Gerçekten hayatla yüzleşme gibi bir an ve gittim ben. İçimden 'Arkadaşlarım İstanbul'da... günler sonra gelecekler beni burada kokmuş bulurlar herhalde' diyorum... Gittim ben, bilinç kapalı. Sonra birden bir titreşimle uyandım. Bir böğürme. Sanırım şarkı söylemek, diyafram kullanabilmek bu işe yaradı hayatımda. Uğraşıp çıkaramadığım o parça yerinden oynadı ve ben hayatımın en güzel nefesini aldım."