Özdemir Asaf; “Çokça yağmur yağsa, temizlenir mi şu kirli dünya?” diye insanlık adına feryat ediyor ya…İşte tam da bu cümle ile bağlantılı olarak insanın aklına “Çok kar yağdığı zaman da acaba kötüler ve mikroplar yok olur mu?” diye de sorası geliyor…
Kurak geçen yılının ardından yağan yağmurlar ile birlikte ümitsizce de olsa acaba yağmurlar ve karlar yağdığında Dünya temizlenir mi acaba diye boş ümitlere kapılmanın arifesinde iken yüreğimize atom bombası gibi düşen şehit haberleri yüreklerimizi ve ümitlerimizi paramparça etti…
İsrail'in Filistin'de yaptığı soykırım ve vahşice katliamlar ile Ümmeti İslam'ın sessizliği zaten içimizi yakıyordu. Bir de Kuzey Irak'tan artarda gelen şehit haberleri acımızı katmerlendirdi; ciğerlerimizi dağladı…
Gazze konusunda Ümmeti İslam olarak hem Rabbimize hem de Dünya kamuoyunda maalesef iyi bir sınav veremedik…

Yapamadık… En önemlisi zulme engel olamadık… Tarih önünde ve Rabbimizin huzurunda bu günah ve vebalin hesabı nasıl verilir bilemiyorum…
Belki bazıları gibi arsız arsız: “Filistin bizim sorunumuz değil.” “Bize ne Filistin'den, Gazze'den” diye omurgasız, insanlık dışı bir duruş sergilemedik ama gereken tepkiyi gösteremedik ve karşı duruşu da sergileyemedik…
Kelli felli yazar-çizer takımından birileri çıktı, “Bıktık sizin Gazze'nizden” gibi çıkışları ile soykırımı yapanlardan rahatsız olacağı yerde terör devletinin borazanlığını yapmasını kara mizah örneği ibretlik vaka olarak izledik…
Bu dipsiz, gayya kuyusu gibi karanlık, yağmurların temizleyemediği Dünyamızda insanlık tarihi çok zulümler, çok zalimler gördü…
Her dönem yaşanan zulümler dönemin zalimlerini ve maznunlarını doğurdu ve geride enkaz gibi insanın içine taş gibi oturan cümleler bıraktı.
Söyleyenin belagati mı, dinleyenin inceliğinden mi bu sözler toplum hafızamızdan hiç silinmedi.
İnsanlığı Cahiliye çukurundan çıkaran Hz. Muhammet (SAV) Efendimizin yol arkadaşı ashabı kiramın “Zulmün her türlüsünü gördük Ya Resulallah…” diye dağlar kadar büyük anlamlar içeren söz ile ve Peygamber (SAV) torunu Hz. Hüseyin Kerbela'da şehit edilirken söylediği ve Kerbela katliamını en iyi anlatan “Susadığınızda beni hatırlayın…” sözü ile rahmetli Muhsin Başkana atfen söylenilen “Üşüdüğünüzde beni hatırlayın…” sözleri ile özetlenen zalimlerin zulümleri toplum hafızasından hangi silgi silebilir ki?
İnsanlık tarihinin yüz karası zulmün senaristleri tarafından kurgulanan, figüranları ve taşeronları tarafından sahnelenen korku ve vahşetin pik yaptığı filmi yüzlerce yıldan beri elimiz kolumuz bağlı içimiz yana yana tekrar tekrar izliyoruz.
Bunun içinde “Vadedilmiş Topraklar” diye adlandırılmış coğrafya üzerinde yaşanan olayları birbirinden ayrıt etmeden, ibretle içimiz yanarak izliyoruz…
Kuzey Irak'ta yaşanan olayları ve verdiğimiz şehitlerin Türkiye'nin Gazze politikası ile bağlantılı olmadığını kimse iddia edemez…
Türkiye'ye PKK terör örgütü vasıtası ile “Sen bizim Gazze'deki planımıza engel olursan, bizde seni Güneydoğu ile sarmala alırız” diye aba altından soba göstermeye çalışan egemen ve vahşi güçler taşeron ve figüranları ile gözdağı vermeye yeltendiler…
Aynı zamanda da bu olay üzerinden bir taşla iki kuş vurabilmek için de iç siyaseti dizayn etmeye kalkıştılar…
CHP'nin çiçeği burnundaki Genel Başkanı Özgür Özel, PKK'nın şehit ettiği Teğmen Emir'in cenazesine katıldıktan hemen sonra ittifak görüşmeleri için DEM Partisi'nin kapısını çalmasının tepkileri soğumamışken, protesto edileceğini bildiği halde memleketi Manisa'da katıldığı şehit cenazesine katılması bu filmin siyaset mühendisliğinin bir bölümü olduğuna şüpheniz olmasın.
Ciğeri yanmış Şehidin babası, “Kavala 'ya ve Öcalan'a özgürlük isteyenlere hakkımızı helal etmiyoruz” dediği için “Bıktık sizin Gazze'nizden diye bas bas bağıran kişi bu defa “Kimsin lan kimsin? Şehit babası olunca canının istediğini söylemeye hakkın mı var?" diye bas bas şehidin babasına bağırmasına şahit olduk…
Yok azizim…!
Dünyanın temizlenmesi için çokça yağmur yağmasını beklemek beyhude bir bekleyiş…
Çözüm ise Merhum Milli Şairimiz Mehmet Akif'in dediği gibi "Zebunküş Avrupa bir hak tanır ki o da kuvvettir"